Geschiedenis

Geschiedenis

Deze website is door mij privé begonnen in 2006 ten behoeve van hulpprojecten in Chitwan, Nepal.

In 2009 is de stichting Child Welfare Organisation Nepal opgericht.

Tijdens mijn reis door dit prachtige land van maart 2005 heb ik gezien onder welke erbarmelijke omstandigheden de mensen daar leven. Een warm stevig en volledig geïsoleerd huis is iets wat alleen de rijken onder de bevolking zich kunnen veroorloven.

Nepal is natuurlijk niet de enige plek in de wereld waar armoede heerst en alle armoede in de wereld bestrijden is niet mogelijk. Ik heb echter tijdens mijn reis gemerkt dat er met een klein gebaar een groot plezier gedaan kan worden. Dat wil ik doen door projecten, opgestart door Keshab, die ik in Nepal heb ontmoet, te ondersteunen vanuit Nederland. Keshab en enkele familieleden boeken met weinig middelen goede resultaten. Zij werken in een organisatie gelijknamig als die van ons. De mensen die zij helpen doen het allemaal zelf met enkel een duwtje in de rug.

Mijn interesse en enthousiasme voor deze projecten werden juist hierom gewekt en heb daarom besloten mij in samenwerking met Keshab in te zetten voor hen die de hulp hard nodig hebben. Keshab komt uit een gezin van 12 kinderen. Hij is getrouwd met Laxmi en zij hebben twee zoontjes. Zij wonen in Sauraha, Chitwan, Nepal.

Hier in Nederland proberen wij geld te verzamelen voor de projecten d.m.v. benaderen; kerk, (konings-)markten, bedrijven voor grotere of kleinere giften en via projecten op school.

Zelf reis ik elk jaar naar Nepal om de afgeronde projecten te bekijken, de verantwoording op te halen en nieuwe projecten te bekijken. Wij gaan in op waar behoefte aan is en doen niet zomaar een onnuttig project.

Van 2007 tot 2018 hebben wij gewerkt aan het opbouwen van een dorp zonder faciliteiten. Dit dorp heet Padampur. Mensen woonden daar in houten hutjes, moesten 4 uur lopen voor water en weer terug. Kinderen werden daar vaak voor ingezet met als gevolg dat zij niet naar school gingen en soms gevaarlijke situaties ervoeren zoals aanvallen van wilde dieren of kwaadaardige personen. De kinderen die wel scholing hadden moesten ook uren lopen om de school te bezoeken.

Nu is zijn er waterputten, twee grote waterboringen, elektriciteit, een school voor kinderen met een bibliotheek en een school voor volwassenen, baby opvang en toiletgebouwtjes, een beveiligde speelplaats bij de school.

U ziet, onze organisatie is gegroeid. Nu gaan wij ons inzetten voor Madi.